Ποιημα αφιέρωση για το blog "ΠΟΤΑΜΟΥΛΑ" (με υπερβολές βέβαια)

ΜΕΣΑ ΕΚΕΙ ΣΤΟ ΙΝΤΕΡΝΕΤ ΟΤΑΝ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΚΑΙ ΣΕΡΦΑΡΕΙΣ,
ΠΟΤΑΜΟΥΛΑΣ ΠΑΤΑ "blog" ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΠΑΡΕΙΣ.

ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ ΕΚΕΙ ΘΑ ΤΑ ΜΑΘΑΙΝΕΙΣ ,
ΟΠΟΥ ΚΑΙ ΑΝ ΒΡΙΣΚΕΣΑΙ ΚΑΙ ΟΠΟΥ ΑΝ ΠΗΓΑΙΝΕΙΣ.

ΒΛΕΠΕΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΒΙΝΤΕΟ ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΠΟΥΔΑΙΑ,
ΤΟΥ "ΦΩΤΙΟΥ" ΗΤΑΝΕ ΠΟΛΥ ΣΟΦΗ ΙΔΕΑ.

ΕΧΕΙ ΤΟ ΘΕΙΟ ΦΡΟΝΗΜΑ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΙΚΑΡΙ,
ΓΙ'ΑΥΤΟ ΚΑΙ Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΧΑΡΙ.

ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΑΠΟ ΚΑΡΔΙΑΣ ΣΤΟ ΦΩΤΗ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ,
ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠ'ΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΜΟΥ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΒΗΜΑ.

ΦΙΛΕ ΜΟΥ ΑΓΑΠΗΤΕ ΠΡΩΤΥΠΟ ΝΑ ΕΙΣΑΙ,
ΤΟ ΚΑΛΟ ΜΕΣ ΤΗ ΖΩΗ ΠΑΝΤΑ ΝΑ ΜΙΜΜΗΣΑΙ.

ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΣΥ ΚΑΤΑΦΕΡΕΣ ΣΥΝΕΧΙΣΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ
  ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΕΥΕΣΑΙ ΤΟ ΚΟΥΡΑΓΙΟ ΣΟΥ ΜΗ ΧΑΝΕΙΣ.

ΟΙ ΧΩΡΙΑΝΟΙ ΤΗΣ ΞΕΝΗΤΙΑΣ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΚΟΙΤΑΝΕ,
ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΧΩΡΙΟ ΕΚΕΙ ΜΕΣΑ ΣΥΝΑΝΤΑΝΕ.

ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΟΛΟΙ ΜΑΣ ΝΑ ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ ΤΙΣ ΡΙΖΕΣ,
ΣΤΙΣ ΔΥΣΚΟΛΕΣ ΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΣΤΙΣ ΜΕΡΕΣ ΜΑΣ ΤΙΣ ΓΚΡΙΖΕΣ.

                                                 Μάκης Τ. Ποταμούλα 2012