Κωστής Παλαμάς { Πάντα σύγχρονος!!!}

Γύριζε

«Γύριζε, μὴ σταθῇς ποτέ, ρίξε μας πέτρα μαύρη,
ὁ ψεύτης εἴδωλο εἶν᾿ ἐδῶ, τὸ προσκυνᾷ ἡ πλεμπάγια,
ἡ Ἀλήθεια τόπο νὰ σταθῇ μιὰ σπιθαμὴ δὲ θἄβρῃ.
Ἀλάργα. Μόρα τῆς ψυχῆς τῆς χώρας τὰ μουράγια.
Ἀπὸ θαμποὺς ντερβίσηδες καὶ στέρφους μανταρίνους
κι ἀπὸ τοὺς χαλκοπράσινους ἡ Πολιτεία πατιέται.
Χαρὰ στοὺς χασομέρηδες! Χαρὰ στοὺς ἀρλεκίνους!
Σκλάβος ξανάσκυψε ὁ ρωμιὸς καὶ δασκαλοκρατιέται.
Δὲν ἔχεις, Ὄλυμπε, θεούς, μηδὲ λεβέντες ἡ Ὄσσα,
ραγιάδες ἔχεις, μάννα γῆ, σκυφτοὺς γιὰ τὸ χαράτσι,
κούφιοι καὶ ὀκνοὶ καταφρονοῦν τὴ θεία τραχιά σου γλώσσα,
τῶν Εὐρωπαίων περιγελᾷ καὶ τῶν ἀρχαίων παλιάτσοι.
Καὶ δημοκόποι Κλέωνες καὶ λογοκόποι Ζωίλοι,
καὶ Μαμμωνᾶδες βάρβαροι, καὶ χαῦνοι λεβαντίνοι.
λύκοι, ὦ κοπάδια, οἱ πιστικοὶ καὶ ψωριασμένοι οἱ σκύλοι
κι οἱ χαροκόποι ἀδιάντροποι καὶ πόρνη ἡ Ρωμιοσύνη!»

 Κωστής Παλαμάς

(1908)

Το μοναδικό όρθιο σπίτι στο χωριό του Αϊ - Θανάση, την Λάτα.

Το σπιτι ανήκει στον κ. Γαντζούδη Βασίλειο, είναι το  τελαυταίο σπίτι που άντεξε μέχρι στις μέρες μας και μας θυμίζει ότι κάποτε υπήρχε χωριό με ενορία τον Αί-Θανάση. Σήμερα χρησιμοποιείται σαν στάβλος για πρόβατα, είναι σε πολύ καλή κατάσταση, με ελάχιστες ζημιές στο σημείο όπου βρισκόταν το τζάκι.

Π ο ι ό ς ε ί σ α ι ά ν θ ρ ω π ε ;

                 Η           Μ  α  τ    α    ι   ό    τ    η   ς

Άνθρωπε στάσου δυο λεπτά και πρόσεξε και μένα θα σου μιλήσω συμβουλές που είναι καλές για σένα .

Με βλέπεις κόκκαλο γυμνό ,μα δίχως φαντασία και λές δεν ήμουν τίποτα δεν δίδεις σημασία.

Μα κάποτε στα χρόνια μου είχα και εγώ το κάλλος και βάδιζα περήφανος σα φουσκωμένος γάλος.

Κι είχα κι εγώ τη δόξα μου, σοφία του Σωκράτη ,του Ηρακλή τη δύναμη, φήμη πολύ στα κράτη.

Είχα μαλλιά μεταξωτά και μάγουλα σαν μήλο και φρύδια που δεν βρίσκονται σαν της ελιάς το φύλλο.

Είχα καρδιά του λέοντος και μπράτσα σιδερένια , ακούραστα τα πόδια μου και στήθη μαρμαρένια.

Είχα τη γλώσσα του αηδονιού ,μάτια μεγάλα μαύρα και μερικοί μου λέγανε όλα μαζί που ταυρα.

Γι αυτό χαιρόμουνα πολύ πως ήμουν γης ο φάρος και με το νου λογάριαζα πως δεν υπάρχει χάρος.

Μα πότε δεν κατάλαβα περάσανε τα χρόνια και φύγανε τα νιάτα μου σαν του Μαρτίου τα χιόνια .

Το γλέντι κι όλεs οι χαρές περνούσαν τον αέρα κι όλη η ζωή μου φάνηκε σαν νατανε μια μέρα.

Σαν ένοιωσα γεράματα θυμάμαι τα παλιά μου μου φάνηκε παράξενο π’ άσπρισαν τα μαλλιά μου.

Το φώς από τα μάτια μου μικραίνει, λιγοστεύει κι ο νους μου πως εγήρασα ακόμα δεν πιστεύει.

Τα πόδια μου αδυνάτισαν, τα χέρια δεν κινούνται τα δόντια μου χαλάσανε κι αυτά παραπονιούνται.
 Κατάλαβα τον θάνατο, σε λίγο τελειώνω και τότε βάζω μια φωνή με κλάματα και πόνο.

Ποιος μάγος φέρνει τη ζωή και ποιο γιατρό να  πάρω και ποιος μπορεί και δύναται που να νικά το χάρο;

Θα του χαρίσω κτήματα και λίρες όσες θέλει αρκεί του χάρου το σπαθί να σπάσει και τα βέλη.

Κανείς δεν μ αποκρίθηκε κανείς δεν μουπε ξέρει να μου γλυτώσει τη ζωή και νιάτα να μου φέρει.

Λοιπόν μια μέρα τ’απριλιού χωρίς να περιμένω κάποιος κτυπά την πόρτα μου με τρόπο αγριεμένο.

 Ηταν ψηλός κατάμαυρος.

Φωνάζω. Τι να κάνω; Και με φωνή που τρόμαζε  μου λέει σήκ’ απάνω.

Μου ξέσκισε τα σπλάχνα μου και πήρε την ψυχή μου κι αμέσως παν τα πλούτη μου μαζί με την στολήν μου.

Και τώρα τα χωράφια που παν και τα παλάτια;

Τα ρόδινα τα μάγουλα η γλώσσα και τα μάτια;

Σκουλήκια φάγαν το κορμί, την ομορφιά, το σώμα, αφού με λάσπη γίναμε, γενήκαν πάλιν χώμα.

Οι φίλοι και οι συγγενείς δεν θέλω να με κλαίνε, θέλω κερί μνημόσυνο «συγχώρησε» να λέν.

Όπως με βλέπεις άνθρωπε και σύ θα καταντήσεις αυτό στην πρόσκαιρη ζωή μη λές να καζαντήσεις όταν γηράσω να μη λές θα κάνω καλοσύνες , τότε θα πάω στην εκκλησιά πολλές ελεημοσύνες.

Ο χάρος είναι λαίμαργος δεν έχει προθεσμία δεν έχει φίλους για χαρές ,εξαίρεση καμιά.

Παίρνει τις μάνες των παιδιών, λεβέντες που γλεντάνε από την κούνια τα μωρά, κοπέλες που κεντάνε.

Να σκέπτεσαι το θάνατο  επτά φορές την ώρα, υπήρχαν κι άλλοι στην ζωή μα δεν υπάρχουν τώρα.
 Σε κάθε βήμα πρόσεξε του σατανά το βρόχι ,μην αδικήσεις ορφανούς, γυναίκες χήρες όχι.

Πιστά τους νόμους φύλαγε χωρίς καμιά προσθήκη τας εντολάς του Μωυσή, την νέα διαθήκη.

Να μην δουλεύεις Κυριακή και στις γιορτές αγίων νάχεις αμόλυντη ψυχή και καθαρόν τον βίον.

Να μην κοιτάζεις πονηρά, μη βλασφημάς τα Θεία ,να δίνεις περιφρόνηση στου σατανά την βία.

Της μέρα τ’αμαρτήματα και πρίν ο ήλιος δύσει, με κάθε τρόπο του θεού να τάχεις όλα σβήσει.

Ελεημοσύνη ,προσευχή, αγάπη και νηστεία, αυτά θα σώσουν την ψυχή, μη ΛΕΣ πως είναι ΑΣΤΕΙΑ.

Αγάπα τον πλησίον σου, κακό ποτέ μην κάνεις, γιατί αργά η γρήγορα θα σβήσεις , θα ΠΕΘΑΝΕΙΣ.

Και τώρα αναγνώστη μου τι σκέπτεσαι να κάνεις;

Τα λόγια που σου μίλησα στο νου σου να τα βάνεις γιατί αυτού που είσαι ήμουνα και δω που είμαι θά'ρθεις!!

Οι κυνηγοί απο το Βαϊνάρι με γυαλισμένα όπλα, είναι έτοιμοι για μάχη.

Φαίνονται: πισω όρθιος Κώστας Στάϊκος, αριστερα Κώστας Σκιαδάς, Λουκάς Σκιαδάς, Σωτήρης Σκιαδάς, Γιάννης Στάικος, Κώστας Σκιαδάς και μπροστά Γιώργος Σκιαδάς.

Ποταμούλα (Λειτουργία στη Λάττα 2 Μαϊου 2012).

Επιμέλεια: Τσιτσιβός Χαράλαμπος

Μερικές ακόμη φωτογραφίες απο το προσωπικό αρχείο του κ. Κώστα Μπακογιάννη.

Εκδρομη με τον Παπά Δημήτρη Ιωακείμ τον Σεπτέμβριο του 1988.Απο πάνω αριστερα διακρίνονται:Κώστας Τσούνης,Γιώργος τσούνης,Γιώργος Ιωακείμ,Ελένη Ιωακείμ, ,Γιαννούλα Τσούνη,Γιαννούλα Αναγνωστοπούλου,Κασσιανή Τσιούνη,Παρασκευή Τσιούνη,Βασίλης Τσιούνης,Μαρία Μπακογιάννη,Αφροδίτη (Μήτσηνα) Στυλιαρά.Απο κάτω αριστερά:Βασιλική Σοφρώνη,Πινελόπη Ιωακείμ (Παπαδιά),Γιάννης Τσούνης,Κώστας Γκέκας,Κώστας τσιούνης,Ελένη Γκέκα,Ελένη Παπαθανάση,Άννα Μπακογιάννη,Κική Γκέκα,Αντρέας Παπαθανάσης και ο Παπα Δημήτρης Ιωακείμ.

 Πάσχα του 1974.Ενθύμιο του Νίκου Ανδρώνη που κατοικεί στην μακρινή Αυστραλία απο την επισκεψή του τότε στην Ελλάδα.Διακρινόνται:Ελένη η (Λαζαρολένη)Ανδρώνη,ο Νίκος Ανδρώνης,από κάτω ο Χρήστος Μακρυπούλιας,δίπλα ο Ταξιάρχης Ανδρώνης,η Ελισσάβετ Ανδρώνη,ο Κώστας Μπακογιάννης,η Άννα Μπακογιάννη.

 Το σκάλισμα και το μάζεμα του καπνού (Τσεμπέλι) προ 30 ετών.
 

Κυνηγετικές εξορμήσεις με τον Γιώργο Κολοσιώνη απο τη Φραγκόσκαλα. Eναν κυνηγό με πολύ αγάπη και εμπειρία στους κυνηγετικούς σκύλους 'ποϊντερ'. Ακολουθεί και ένα βίντεο με την εκπαίδευση δύο εκ των σκύλων του, σε ορτύκια, στον κάμπο του Αγρινίου.

Μερικές φωτογραφίες απο το προσωπικό αρχείο του Κώστα Μπακογιάννη.

Ο μπαρμπα-Μήτσος Λαμπρακόπουλος που κατοικούσε μεχρι το τέλος της ζωής του στη Λάτα - Βάλτσα. Φώτο τραβηγμένη το 1968.  Αντρέας Παπαθανάσης και Κώστας Μπακογιάννης την 9η Απριλίου 1961- Κυριακή του Πάσχα.

Εορτή της 25ης Μαρτίου 1954 οι γονείς των παιδιών που συμμετείχαν στην εορτή του σχολείου.

Φαίνονται απο δεξιά: Πρατάρης Νικόλαος του Κών/νου, Μπακογιάννης Λ Χρήστος, Ανδρώνης Β Δημήτριος, Παπαθανάσης Ι Κώστας, Ιωακείμ Χ Χαρίλαος, Τσούνης Γ Παναγιώτης, Σταθοκώστας Α Γρηγόριος. {Πάσχα 1974 Την επομένη θα παρουσιαζόνταν όλοι φαντάροι}

 Μαθητές Δημοτικού σχολείου: Απο αριστερά: Φώτης Παπαθανάσης, Χρήστος Μπακογιάννης, Κώστας Παπαθανάσης και Θανάσης Μπακογιάννης έν έτη 1959.

Πανηγύρι έξω απο τον Ι. Ναό Αγ. Γεωργίου Ποταμούλας το 1968. Πίσω αριστερά διακρίνεται ο Λάμπρος Μπακογιάννης να παίζει λαγούτο.

Στο χορό ο Κώστας Λ Μπακογιάννης, Χρήστος Μακρυπούλιας και Λάμπρος Μπακογιάννης.

Σε ένα απο τα λιγοστά Σαββατόβραδα στο χωριό μας.!!!

 

Tραγουδούν: Βραχωρίτης Απ, Μπόλας Ηλ, Πρατάρης Β, Αναγνωστόπουλος Γ, Σωφρόνης Α.
μπουζούκι: Σωφρόνης Α
χορό: Μπόλας Η.{ Ακολουθεί βίντεο}

Αγέλη λύκων συναντούν μετά από μήνες την εκπαιδεύτρια τους! [video]

Μετά από δύο χρόνια ενασχόλησης με την κοινωνικοποίηση των λύκων στον βορειότερο ζωολογικό κήπο του κόσμου, το Polar Zoo της Νορβηγίας, η Ανίτα έφυγε για ...
μερικούς μήνες. Όταν επέστρεψε, ξαναβρέθηκε με την αγέλη λύκων και η αντίδραση τους ήταν απίστευτη.

πηγή: http://www.mychannel.gr

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος Ποταμούλας κόβει την Πρωτοχρονιάτικη πίτα του!!! Να είμαστε όλοι εκεί.

O Σύλλογός μας πραγματοποιεί τον αποκριάτικο χορό και την κοπή της Πρωτοχρονιάτικης πίτας στις 2 Μαρτίου 2013, ημέρα Σάββατο και ώρα 20:30 στο κέντρο ''ΣΚΟΡΠΙΟΣ'' , στην Ποταμούλα Αγρινίου.
Καλούνται οι χωριανοί, οι φίλοι και τα μέλη του συλλόγου να παρευρεθούν σε μια βραδιά χαράς και κεφιού, με παραδοσιακή και σύγχρονη μουσική.

Τιμή πρόσκλησης 10ευρώ
(περιλαμβάνονται φαγητό και ένα ποτό)

πηγή:fb Πολιτιστικός Σύλλογος Ποταμούλας

Κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά του Γιώργου Ψαρουδάκη με τον τίτλο «Καινούριο όνειρο». Ο Γιώργος Ψαρουδάκης είναι παντρεμένος με την συγχωριανή μας Ελένη Τσιτσιβού η οποία είναι κόρη του Γεωργίου Τσιτσιβού.

ΕΡΜΗΝΕΥΤΗΣ: ΨΑΡΟΥΔΑΚΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ
ΤΙΤΛΟΣ: ΚΑΙΝΟΥΡΙΟ ΟΝΕΙΡΟ
ΣΥΝΘΕΤΗΣ: ΔΙΑΦΟΡΟΙ
ΣΤΙΧΟΥΡΓΟΣ: ΔΙΑΦΟΡΟΙ
ΤΥΠΟΣ: ΜΟΥΣΙΚΟ CD
ΚΑΤΗΓΟΡΙΑ: ΚΡΗΤΙΚΑ
ΑΡΙΘΜΟΣ ΚΟΜΜΑΤΙΩΝ: 07
ΑΡΙΘΜΟΣ ΔΙΣΚΩΝ: 1
ΡΥΘΜΟΣ ΜΕΤΑΔΟΣΗΣ:320 kbps/Sec




Κυκλοφόρησε η δισκογραφική δουλειά του Γιώργου Ψαρουδάκη με τον τίτλο «Καινούριο όνειρο»..Καινούργια τραγούδια σε πολύ όμορφη ερμηνεία από τον Γιώργη Ψαρουδάκη και στην λύρα συμμετέχει ο Κώστας Κορδατζάκης..Στιχουργικά συμμετέχουν η Στέλλα Καρτάκη ,ο Γιάννης Θεοδωράκης , ο Γιώργος Πατεράκης και η Γεωργία Ηλιάκη ..




Ακολουθεί ένα βίντεο με ένα απο τα νέα του τραγούδια.

Ποταμούλα (Τσουνέϊκα-Ποταμούλα-Κελανίτης).

Ένα βίντεο με φωτογραφίες του χωριού.

Και του Χρόνου!

Αναρτήθηκε από ΦΙΛΟΙ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΤΗΣ ΜΑΧΗΣ ΣΤΗΝ ΚΟΡΟΜΗΛΙΑ

 

 

Την Κυριακή 10-2-2013 ο συλλογος μας έκοψε την πρωτοχρονιάτικη πίτα στο παραδοσιακό καφενείο της Χ.Καπνιά στον Άγιο Βλάση.Στους προσκεκλημμένους ο σύλλογος πρόσφερε τσιπουρο κρασι και παραδοσιακά ορεκτικά.Αφού  ευλόγησαν οι ιερείς Κ.πλυταριάς και Θ. Ντούπης,στη συνέχεια ο πρόεδρος του συλλόγου Π. Σπυρέλης χαιρέτισε τους παρεβρισκομένους,ευχήθηκε καλή χρονια,και τόνισε οτι τέτοιου είδους εκδηλώσεις,σκοπό έχουν να διατηρήσουν  ψηλά την φλόγα της ιστορικής μνήμης και του εθελοντισμού..Αμέσως μετά πραγματοποήθηκε η κοπή της πίτας.Το φλουρί κέρδισε η Βασιλική Σβόλη Αθανασάκη.Το δωρο ήταν ένα τραπέζι για 5 άτομα στις προσεχείς εκδηλώσεις του καλοκαιριου...Ειναι η πρώτη φορά που ο σύλλογος Φ.Τ.Ι.Μ.Τ Μ.Τ.Κορομηλιάς κόβει την πίτα στα μέρη μας..Σκέψη μας είναι,και το λέμε αυτό γιατί του χρόνου θα εκλεγεί άλλο Δ.Σ, η πίτα να κόβεται και σε άλλα μέρη της Δ.Ε.Παρακαμπυλιων.Ευχόμαστε λοιπόν,να έχουμε  ως τότε  υγεία και δύναμη για να μπορέσουμε ,έτσι,όλοι μαζί να κάνουμε αυτά που θέλουμε και  μπορούμε !

Ο Αγιος Βλάσης ντύθηκε στα λευκά για να γιορτάσει τον ομονυμό του Άγιο.

 Πλήθος πιστών παραβρέθηκαν στον Άγιο Βλάση για να τιμήσουν την εορτή του. Στο Ι Ναό του Άνου Αγίου Βλασίου δεν ήρθαν όλοι οι κάτοικοι του χωριού διότι λειτούργησε και ο Ναός του Κάτου Αγίου Βλασίου, παρ'όλα αυτα όμως η Εκκλησία ήταν γεμάτη γιατί ήρθαν να τιμήσουν τον Άγιο, κάτοικοι και απο τα γύρω χωριά.

Για να τιμήσουν τον Άγιο Βλάση παρευρέθηκαν στο χωριό μεταξύ άλλων ο Δήμαρχος Αγρινίου κ.Παύλος Μοσχολιός, ο δημοτικός σύμβουλος κ. Κούρος , ο πρόεδρος του χωριού κ. Πολυχρόνης και ο Διοικητής του Αστυνομικού τμηματος Αγίου Βλασίου. Επίσης εκεί ήταν και  οι μαθητές του δημοτικού και γυμνασίου με τους καθηγητές και τους διευθυντές.

Οι ιεροψάλτες εντυπωσίασαν με τις μελωδίες τους.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας προσφέρθηκε αρτοκλασία και γλυκό απο τις κυρίες του χωριού.

Ακολουθούν και άλλες φωτογραφίες με το χιονισμένο τοπίο....

Άγιος Βλάσιος

 

Λαιμὸν Βλάσιος ἐκκοπεὶς διὰ ξίφους,
Ἀλγοῦσι λαιμοῖς ῥευμάτων εἴργει βλάβας.
Ἑνδεκάτῃ Βλασίου τάμεν αὐχένα χαλκὸς ἀτειρής.

Βιογραφία
Ο Άγιος Βλάσιος έζησε στα χρόνια του αυτοκράτορος Λικινίου (308 - 323 μ.Χ.). Σπούδασε ιατρική αλλά προσέφερε χωρίς χρήματα τις υπηρεσίες του, ως φιλανθρωπία, στους πάσχοντες και ασθενείς. Εκτός από την ιατρική βοήθεια χορηγούσε δωρεάν στους ασθενείς τα φάρμακα και τους έδινε τα έξοδα νοσηλείας τους. Η φιλανθρωπική δραστηριότητα εκαλλιεργείτο στην ψυχή του από την αγάπη προς τον Θεό και τη μελέτη της Αγίας Γραφής. Η Εκκλησία τον δέχθηκε στις τάξεις του ιερού κλήρου και τον εξέλεξε Επίσκοπο Σεβαστείας.

Επί της βασιλείας του Λικινίου, ο έπαρχος Αγρικόλας τον συνέλαβε και τον υπέβαλε σε φρικτά βασανιστήρια. Οι στρατιώτες, αφού τον μαστίγωσαν ανηλεώς με ραβδιά, τον κρέμασαν από ξύλο και στην συνέχεια τον οδήγησαν δεμένο στην φυλακή. Έπειτα τον έριξαν στο βυθό μιας λίμνης. Όμως ο Άγιος, μετά την θαυματουργική του επέμβαση του Θεού, διασώθηκε. Εξοργισθέντες τότε οι εχθροί της πίστεως τον αποκεφάλισαν το 316 μ.Χ.. Έτσι, ο Άγιος Ιερομάρτυς Βλάσιος έλαβε από τον Κύριο της δόξας το στέφανο του μαρτυρίου.

Η Σύναξή του ετελείτο στο Μαρτύριό του, το οποίο βρισκόταν κοντά στο Μαρτύριο του Αγίου Αποστόλου Φιλίππου.